I‘m With Her met “See You Around”

I‘m With Her, dat zeg je nogal gauw ergens bij de toegang om je als begeleiding bekend te maken. Hier maken drie van de meest interessante en meest succesvolle vrouwelijke folk- en countrymusici duidelijk, dat ze bij elkaar horen en je mag dan best een beetje kippenvel krijgen.

Sarah Watkins, mede-oprichtster van de progressieve bluegrass band Nickel Creek en lid van de Watkins Family Hour, Aoife O’Donovan van voormalig Crooked Still en bekend om haar Keltische roots, alsook Sarah Jarosz, de Grammy-winnares, die graag folk, bluegrass en indiepop mixt. Kortom: drie toppers vormen I‘m With Her.

Zoals in het folkgenre gebruikelijk, kennen ze elkaar van diverse festivals en hebben hier en daar al eens samen gespeeld. Maar toen, tijdens het Telluride Bluegrass Festival 2014, kwam het spontaan tot een half uur durende gemeenschappelijke sessie, die het publiek evenals de artiestes dermate enthousiast maakte en inspireerde, dat het idee om een gemeenschappelijke band op te richten, was geboren. En dat niet alleen, omdat ze alle drie ervaren instrumentalistes, zangeressen en songwriters zijn, maar omdat ze klaarblijkelijk ook de blik op de wereld en houding delen.

Een ‘Skill Battle’, die je in folk niet helemaal ongegrond moet vrezen, is hun probleem niet. Veeleer hebben de 12 songs, die uit twee wat langere testfasen ontstonden, aangetoond waarmee hun thema’s en speelwijzen zijn verbonden. Het akoestische instrumentarium bestaande uit fiddle, mandoline, banjo, ukelele, dobro, gitaar en piano werd uitgebreid met keyboard en wat loopjes. Dat laatste zorgt meteen aan het begin voor een melancholiek- sprookjesachtige sfeer.

Clichés ontbreken dermate, dat die niet eens worden genoemd. Alleen het korte instrumentaaltje “Waitsfield” is een vrolijk nummer in de traditie van bluegrass en werkt wat als een vreemde eend in de bijt. Voor de rest is de songwriting zonder compromissen en correspondeert met hun eigen creativiteit.

De song “Game To Lose” is hier zinvol: als je iets wilt winnen, moet je wat riskeren, zingen ze en voelen elkaar aan, ritmisch, onopvallend ondersteund, vastbesloten in een energiek aanmoedigingslied.

“Pangaea” roert het thema aan, van het uit elkaar raken van hen, die eens met elkaar waren verbonden en het ontroerende, langdurig in herinnering blijvende song “Wild One” is een melancholieke waarschuwing om je eigen gebied niet te verlaten ten gunste van iemand anders, omdat daar gevaar dreigt.

“Overland” pakt de beweegreden op van vestiging, die in de amerikaanse geschiedenis zo fundamenteel is en hier op de as Chicago-San Francisco de moderne variant oplevert van een uitnodiging op te breken en te veranderen van standplaats.

Hoezeer ook een erotisch thema bij dit trio in goede handen is, bewijst het zomerlied “Ryland (Under The Apple Tree)”. De appel is hier het symbool van verleiding, extase en vergankelijkheid.

De enige coverversie op dit debuut-album is de song “Hundred Miles”, geschreven door Gillian Welch, die hier niet mag ontbreken vanwege haar gelijkenissen. Producent Ethan Johns speelt daar vol gevoel op in.

Tot de paradepaardjes van Ethan Johns, zoon van classic-rock-producer Glyn Johns, behoren o.a. Ray LaMontagne, Kings Of Leon en Paul McCartney. In het innovatieve licht van traditie en moderne folk en songwriter-ambitie weet hij van wanten. Zijn talent, om de samenstelling van een band in de studio te vertalen in een sound die de luisteraar maximaal laat deelnemen, transparant vertolkt en tegelijkertijd de saamhorigheid waardeert, komt hier goed tot uiting.

Samengevat: makkelijk te onthouden melodieën is van I’m With Her op hun debuut-album “See You Around” niet het beoogde doel en dus blijven die aan het eind van de 12 songs niet allemaal hangen. Echter de zinsneden, accenten en de baanbrekende harmonie van stemmen en instrumenten doen dat graag vergeten.

Tracklist: