Aangrijpende gebeurtenissen laten sporen na. Ze laten de mensen wat terughoudender zijn, ze overdenken hun leven. Vaak is zo’n lotgeval aanleiding voor een nieuwe levenswijze. Zo dramatisch verloopt het in het geval van Brent Cobb weliswaar niet, maar ook hij heeft consequenties getrokken uit het zware, met veel geluk overleefde auto-ongeluk in 2020 met het gospel-album “And Now, Let’s Turn To Page…”
Velen zullen bij het woord gospel mogelijk hun neus ophalen. Toch heeft dit genre op de eerste plaats veel meer dan gangbare songs als “Amazing Grace” te bieden en op de tweede plaats horen de religieus geïnspireerde songs bij de country-music als de snaren bij een gitaar. Gospel is, daarover is eenieder het eens, een deel van het DNA van de Nashville-sound. Uit dat oogpunt gezien komt Brent Cobb met dit album niet alleen tot religieuze inkeer, maar ook tot een roots-onderhoud.
Religieuze pietluttigheid? Spirituele emotie? Duidelijk, dat moet er ook zijn. Je mag bij een muzikant van het kaliber Brent Cobb echter zelfs in deze omgeving muzikale verrassingen verwachten. Daar voldoet de 35-jarige uit Americus, Georgia ook prompt aan. Reeds bij de opmaat “Just A Closer Walk With Thee”. De grotendeels akoestisch gehouden country-gospel geeft je bij de eerste tonen een dermate ontspannen plattelandsgevoel, dat Willie Nelson in je gedachte komt. Evenals dit oude icoon lukt het ook deze jeugdige zanger de traditie van een individueel en actueel tintje te voorzien en (dat is bijna belangrijker) de song 100 % warmbloedig te interpreteren. Pietluttigheid en bevlogenheid raken bij deze presentatie meteen op de achtergrond.
Hetzelfde geldt ook voor nagenoeg alle gospel-cover-interpretaties van dit album. Als hij bijv. in zijn kerkelijk songbook de gospel “When It’s My Time” openslaat en “In The Garden”, als hij het zeer nostalgische en soulachtige “Old Country Church” samen met een enorm koor en een Fender-piano zingt en als hij (hoogtepunt van deze country-gospel-mis) het door een orgel en koor begeleide “Old Rugged Cross “ van het door de tijd vereerde stof bevrijdt.
Tussendoor gaat het er ook beheerst en rockig aan toe. Zo doet hij in het briljante “Are You Washed In The Blood? “ met bluesachtig southernrock-geluid denken aan de goede oude Little Feat, of aan de schitterende Clapton-klassieker “Mainline Florida” uit de ’70-er jaren. Hier en in het eveneens stevig rockende “We Shall Rise” tonen Brent Cobb en zijn compagnons Brian Allen(bas), Mike Harris (gitaar), Chris Powell (drums) en Philip Towns (keyboards) hun vaardigheden (natuurlijk geweldig geënsceneerd door Brent’s neef , Grammy-winnar Dave Cobb). Echt familiair wordt het echter bij het laatste nummer van dit album: in de helaas slechts krap één minuut durende a capella-song “Blessed Be The Tie That Binds” vormen Brent Cobb, zijn vrouw, zijn zus, alsook zijn vader, zijn moeder en natuurlijk Dave Cobb een geweldig familiekoor. Een emotioneel einde van een zeer persoonlijk album.
Samengevat: bekende klanken, maar ook rockige uitstapjes. Brent Cobb doet op “And Now, Let’s Turn To Page…” aan spiritueel roots-onderzoek. Zeer geloofwaardig en zeer persoonlijk.
Tracklist:
1. Just A Closer Walk With Thee
2. When It’s My Time
3. In The Garden
4. Are You Washed In The Blood?
5. Softly And Tenderly
6. Old Rugged Cross
7. We Shall Rise
8. Old Country Church
9. Blessed Be The Tie That Binds
Brent Cobb : “And Now, Let’s Turn To Page…”
Label: Ol’ Buddy Records / Thirty Tigers
Release datum: 28 januari 2022
