Album recensie: Old Crow Medicine Show – “Paint This Town”

Old Crow Medicine Show (OCMS). De al afgeschreven naam heeft nog altijd een uitstekende reputatie in de country- en folk-rock-gemeenschap en dat al vanaf het in 2004 uitgekomen gelijknamige debuut. In het bijzonder werd dit eerste werk gekenmerkt door de song “Wagon Wheel”, want de credits voor deze zeer pakkende song werden gedeeld door (je hoort het goed) OCMS-frontman Ketch Secor en een zekere Bob Dylan. Secor heeft het idee van de songwriter-vorst afgemaakt en daarmee niet alleen een hit gescoord, maar tevens een evergreen in de folk-literatuur.

De uit Nashville komende knakkers hebben in het begin van de jaren 2000 een voorbeeldige start gemaakt. Vooral echter overtuigde het achthoofdig ensemble met ieder volgend album en kritiek. Het publiek was daarentegen wisselvallig. Soms was de traditionele formatie stijgend, maar soms ging het ook snel bergafwaarts. Hun zeven albums omvattende album-historie toont derhalve een nogal wisselend succes. Nadat het laatste album “Volunteer”, dat toch door Nashville-hitproducer Dave Cobb werd samengesteld, met een 14^e plaats in de country- en een ontnuchterende 100^ste plaats in de amerikaanse Pop-Charts teleurstelde, hebben de oude rakkers blijkbaar een oorlogsberaad belegd. Waar gaan we heen, wat doen we? Misschien eens wat nieuws proberen?

Je weet het niet, we waren er immers niet bij. Maar dergelijke vragen zullen met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid aan de orde zijn geweest. Een band is duidelijk een onderneming en een onderneming is van economisch succes afhankelijk; kosten en baten moeten in verhouding staan. Met dit achtste album (zevende studio-album) probeert OCMS in ieder geval weer wind in de zeilen te krijgen en gaat daar helemaal voor. In plaats van anders dominante akoestische instrumenten als banjo, fiddle, gitaar en contrabas doemen er opeens elektrische gitaren en overheersende drums op. Het gevolg: “Paint This Town” is gedeeltelijk een echt heartland-rock-album in de stijl van Tom Petty, John Mellencamp of John Fogerty.

Dat wordt bij de rockachtige fasen bij de aan Bob Dylan denkende titelsong duidelijk. Een geweldige track. Pakkend, sterk refrein, super sfeertje. Natuurlijk wil OCMS de oude, trouwe fans niet helemaal afschrikken, hetgeen noch slim noch zinvol zou zijn. De band heeft tenslotte uitstekende americana op het repertoire als geen ander, waarvan je je bij de volgende song “Bombs Away” kunt overtuigen. In dit enorm snelle nummer brengen ze weer eens een vuurwerk aan fiddle en banjo en voeren dit akoestische genre met nogal wat power op.

Het daaraanvolgende “Gloryland” (het gaat hier niet om een nieuwe opname van de gospel-klassieker) pakt als tegenpool tot de twee eerdere songs uit en biedt daarmee een rustiek, pittig folk-rocknummer, dat opnieuw doet denken aan Bob Dylan. Dat de leden van de band ook pure vintage-rock in hun repertoire hebben, bewijzen ze met het krachtige “Lord Willing And The Creek Don’t Rise”: erg vlot, erg ouderwets maar ook erg geslaagd. Je ziet en hoort, dat de heren van OCMS bij dit album hun spanwijdte vergroot hebben en dat is geen slechte beslissing. Op die manier heeft dit album steeds weer verrassende momenten in petto zoals de eersteklas folk-ballade “Honey Chile”, het bijna punkachtige “Used To Be A Mountain”, het rustieke bluegrass-nummer “Deford Rides Again” of de piano/banjo-hymne “New Mississippi Flag”. Met het geweldige folk-rocknummer “John Brown’s Dream” en “Hillbilly Boy”, dat de titel alle eer aandoet, beëindigt OCMS dit nieuwe album.

Samengevat: naast folk en americana serveert Old Crow Medicine Show op “Paint This Town” ook heartland en folk-rock en zitten daarmee op een veelbelovende koers.

Tracklist: