Steep Canyon Rangers met “Out In The Open”

Met “Out In The Open” brengt de met een Grammy gedecoreerde bluegrass-formatie Steep Canyon Rangers het tweede studio-album uit en biedt hiermee vertrouwde en met pop flirtende bluegrass en folk. Een geslaagde CD zonder medewerking van gelegenheids-gastster Steve Martin.

In het jaar 2000 hebben de leden van de Steep Canyon Rangers (SCR) op de universiteit van North Carolina elkaar gevonden. Al spoedig bracht de band met goedkeurende kritiek albums op de markt en speelde op de belangrijke festivals in dit genre. Desalniettemin duurde het tot 2009 tot de SCR wat grotere bekendheid kregen en dat kwam door de samenwerking met Hollywood-ster, acteur en banjo-virtuoos Steve Martin. De begenadigde duizendpoot vroeg SCR, of ze met hem voor een benefiet-optreden in Los Angeles wilden samenwerken. Nou, dat wilden ze wel en dat was niet in hun nadeel.

Het werk met Martin liep zo goed, dat naast verschillende optredens en tournees, ook gemeenschappelijke CD’s niet lang op zich lieten wachten. Reeds de eerste co-poductie, het in 2011 uitgekomen album “Rare Bird Alert”, leverde een Grammy-nominatie op. Bij het volgende album deden de SCR geen beroep op hun prominente gast en prompt liep het nog beter: “Nobody Knows You” (2012) behaalde uiteindelijk een Grammy. Vanaf uiterlijk dat moment speelt de band rondom zanger, gitarist en songwriter Woody Platt en nog zo’n banjo-virtuoos Graham Sharp in de Champions League van de bluegrass- en folk-acts. Vervolgens: nog meer hoog gedecoreerde albums, uitverkochte tournees, jubelende kritieken, rode lopers en heel veel schouderklopjes. Maar, succes kan je ook verzadigen. Daarom heeft de band nu besloten om met het nieuwe album niet meer samen te werken met de vaste producenten Larry Campbell en Jerry Douglas, maar met het americana-icoon Joe Henry. Een moedige stap, want Henry staat nou niet bekend om zijn deugdelijkheid voor mainstream-klanken, maar voor stuwende, ambitieuze, maar altijd hoogwaardige songs en sound. Zijn eerste maatregel: hij stond erop het album live, zonder technische trucage op te nemen Een dappere beslissing, want bij deze methode hangt alles af van de discipline en inspiratie van de muzikanten. Resultaat: experiment geslaagd!

Inderdaad klinken de SCR op “Out In The Open” dichter bij hun roots; meer naar een live-concert en muzikaal en persoonlijk nog meer samenwerkend. Qua stijl biedt de CD van de band rondom Woody Platt zeker weinig verandering met mooie uitgebalanceerde bluegrass en folk.

Relaxed, soeverein en muzikaal natuurlijk op het allerhoogste niveau. Net als Alison Krauss & Union Station brengt de band – niet alleen bij de opmaat “Farmers And Pharaohs” en bij een nummer als “Love Harder” – old-time-music, bluegrass en wat nieuwere elementen onder één noemer. Steeds doen ze geen concessies aan het heden door consequent aan de roots van de traditie te tornen. Een track als “Shenandoah Valley” doet derhalve denken aan roots-veteranen als The Stanley Brothers of Ricky Skaggs.

Tot de sound-outfit van SCR behoort ook folk. Soms als The Byrds (zoals in de titeltrack), soms in ballades en met gevoel geïnterpreteerd zoals bij “When She Was Mine”. De grotendeels door Platt geschreven songs onderscheiden zich door mooie melodieën en harmonieën. Hier en daar neigt echter de wat ruwe folk naar wat overdrijving: het zo’n vijf minuten durende “Best Of Me” is daarvan het beste voorbeeld.

Als enige cover-versie van dit album staat de Dylan-compositie “Let Me Die In My Footsteps”. Een goede keus. De evenzo krachtige als emotionele interpretatie kan te allen tijde wedijveren met het Dylan-origineel.

Samengevat: op “Out In The Open” bieden de Steep Canyon Rangers solide werk van waarde op het hoogste niveau. Niet meer, maar ook niet minder.

Tracklist: