Sheryl Crow – “Threads”

In een interview zei Sheryl Crow over haar nieuwste album “Threads”: het zal misschien mijn laatste zijn, daarom wilde ik iets groots opleveren”. Nou, daarin is de negenvoudig Grammy-winnares geslaagd. Het is groots, echt groots. Een gigant van een album waarbij muziek-grootheden als Stevie Nicks, Bonnie Raitt, Eric Clapton, Johnny Cash, Willie Nelson enz. enz. hebben meegewerkt. Als er sprake is van een vertrek, dan op deze manier.

Het afscheid van de CD is, daar zijn we blij om, niet als vroegtijdig pensioen van de zangeres, gitariste en songwriter op te vatten. Het is eerder een reactie op de veranderde luistergewoontes van de muziekfans. Nu zouden de mensen zich immers alleen nog voor playlists interesseren. Het idee van een album heeft volgens Sheryl de langste tijd wel gehad. Misschien heeft ze wel gelijk. Zeker echter is, dat een album als “Threads” een sieraad is in iedere CD-verzameling. Ook optisch en tastbaar.

De bijlage is opengeklapt een kleine poster. Vooraan staan een heleboel foto’s: Sheryl Crow met Keith Richards, met Johnny Cash, Eric Clapton, Emmylou Harris, Sting, Vince Gill, Neil Young etc. Een leuke kijk in haar persoonlijke foto-verzameling. Op de andere kant van deze mini-poster staat alle benodigde informatie: teksten, songwriters, muziek-credits en uitvoerige aantekeningen van Sheryl hoe het tot de een of andere song is gekomen. Normaal gesproken is dat wat overbodig, maar in dit geval van deze 17 sterke songs is dit hoogst interessant, want zo ervaar je ook veel over Sheryl Crow en haar illustere gezelschap.

Als je de CD uiteindelijk in de player stopt, gaat het zonder te dralen van start. “Prove You Wrong” is een zonnige country-rocker, die evenveel lijkt op de Rolling Stones als Tom Petty. De microfoon wordt hier gedeeld met Stevie Nicks (volgens Sheryl haar beste vriendin in de business) en –als vertegenwoordigster van de jonge country-generatie – Maren Morris. Voor het instrumentale hoogtepunt zorgt sessie-veteraan Waddy Wachtel op slide-gitaar. Opmaat geslaagd.

Dat het volgende nummer “Live Wire “, waarbij ze samenwerkt met Bonnie Raitt en Mavis Staples verkeerd zou kunnen aflopen is net zo waarschijnlijk als een sneeuwstorm in Nashville tijdens de zomer. Heerlijk hoe deze drie verschillende stemmen overeenstemmen en voor een zekere magie zorgen. Bonnie Raitt bewijst bovendien met haar solo, dat ze nog altijd de koningin van de slide-gitaar is.

Nu kan het eigenlijk alleen maar minder worden, toch? Vergissing! Tenslotte begroet het 57-jarige rock-icoon niemand minder dan Chris Stapleton. Met de bebaarde country-star met zijn soul-stem heeft ze de song ook geschreven. Een topnummer natuurlijk. Traag, krachtig, soulachtig, te gekke melodie en een zanguitvoering, die iedere steen week maakt. Hoogtepunt van de bijna vijf minuten durende track slaat de brug, waarbij dit tweetal nog een harmonische finesse presenteert. Duidelijk geval van hogere songwriter-school.

Dat gaat natuurlijk ook op voor “Story Of Everything”. Deze song stamt af van een heel ander genre: rap, soul of R& B. Op de eerste plaats in ieder geval, wanneer Chuck D en Andra Day op de voorgrond treden. Na het tweede refrein echter wisselt het 6 ½ minuut durende epos van klankkleur en verandert in een hippie-country-rock-track met een gitaarsolo van Gary Clark jr. in en deels rap – en gimme-shelter-koor. Teveel van het goede? In geen geval! Een weemoedig, bevredigend stukje muziek.

Naast optredens van Lukas Nelson en Neil Young, Jason Isbell, Keith Richards, Willie Nelson Kris Kristofferson, Joe Walsh, St.Vincent, Lucius, Emmylou Harris, James Taylor en Vince Gill, allemaal op de een of andere wijze spraakmakend, mag de bijdrage van Johnny Cash niet onvermeld blijven: “Redemption Day”. Deze song heeft Sheryl aan het begin van haar carrière geschreven en werd in 2003, kort voor zijn dood door Johnny Cash opgenomen. Voor Sheryl is het altijd een eer, zo schrijft ze in de kantlijn, als andere artiesten haar songs coveren. Dat echter Johnny Cash een van haar nummers heeft uitgekozen, betekende alles voor haar, wat je graag van haar aanneemt.

Nu dus, nadat ‘the man in black’ het tijdelijke leven heeft omgeruild voor het eeuwige, hebben geluidstechnici de geluidssporen van Sheryl Crow en Johnny Cash naast en over elkaar gelegd om daarmee een hoogst buitengewoon duet te creëren. Een schimmig, donker, symbolisch meesterwerk in mineur, waarbij het gaat over het vereffenen van rekeningen, hetgeen ongetwijfeld een tijdlozer thema is dan de geluidsopnamen op CD.

Samengevat: Sheryl Crow laat met “Threads” een briljant CD-afscheid achter. De zangeres werd geholpen door talloze iconen, legenden en actuele sterren. Meer kan niet. Een vertrek met vlag en wimpel.

Tracklist: