Album recensie: Lori McKenna – “1988”

De naam Lori McKenna zal niet iedere country-liefhebber meteen iets zeggen. Des te meer echter zullen de door haar geschreven songs bij de meesten vertrouwd overkomen: “Girl Crush” van Little Big Town bijv. of “Humble And Kind” van Tim McGraw. Beide tracks werden hits en ontvingen toen ook een Grammy-nominatie. Dientengevolge was Lori, geboren 1968 in Massachusetts, voor opdrachten nauwelijks nog te redden.

Je zou kunnen zeggen: het hele country-establishment wilde een song door haar geschreven hebben. De jongere garde zoals Taylor Swift, Miranda Lambert en Maren Morris evenals legenden als Reba McEntire, George Strait en Faith Hill. Wat zegt dat over Lori McKenna? Dat ze hoog getalenteerd is, dat ze exact weet, hoe je een verhaal in een song overbrengt en dat ze muzikaal erg flexibel moet zijn.

Dat allemaal en nog veel meer heeft de zangeres en songschrijfster in de tien tracks van “1988” te bieden. De vraag naar de titel van dit album? “1988” zegt ze “ben ik met mijn man Gene getrouwd. De songs zijn liefdesbrieven aan mijn familie en levenslange vriendschappen”. Bovendien wilde ze in in de levensstijl van dat jaar teruggaan. “Ik heb geprobeerd het album te maken, dat ik destijds zo graag gemaakt zou hebben”. Tien jaar voor haar debuut. “Ik zou willen, dat ik nog eens kon beginnen”, zegt ze “en zou weten wat ik nu weet”.

Ja, dat zal wel ‘wishful thinking’ blijven. Uitspraken als deze maken echter duidelijk, dat zelfs hoog gedecoreerde artiestes altijd nog doelen, misschien zelfs utopische doelen hebben en dat het bij Lori alles anders dan om een voldane, tevreden muzikante gaat. Het tegendeel is eerder het geval. Een uitgangspositie, als geschapen voor de meervoudig Grammy-winnaar Dave Cobb. Met hem heeft ze in diens studio in Savannah, Georgia, dit album opgenomen.

Voor het begin zorgt het rustige, tot nadenken stemmende “The Old Woman in Me”. Een song, die de bovengenoemde gedachten meesterlijk samenvat en verpakt in ontspannen country-klanken. Een mooie song, een gevoelvolle en tot nadenken stemmende track, maar nou net niet de wijze heeft, die je met huid en haar in het album trekt. Je moet dit nummer vaker horen om de vele niet op afroep sluitende facetten te herkennen. Een ‘grower’ zoals dat zo mooi heet. Het navolgende “Happy Children” is daarentegen een beminnelijke song, die je meteen met melodie en gemiddelde groove tot je neemt.

Voor het eerste highlight van “1988” echter zorgt de derde track “Killing Me”, een duet met haar niet minder succesvolle collega Hillary Lindsey. Een nummer, dat met een verlangende melodie, drive en met fijn gedoseerd instrumentarium voor het eerste kippenvel-moment zorgt. Dat is echter bij lange na niet het enige op dit album. Naast het rockige “Days Are Honey”, het in versierde folk-rock aangeklede herinneringen van “Growing Up” en het wat geheimzinnige “Wonder Drug” plaatst de titelsong nog een hoogtepunt: een schitterende love-song, ongekunsteld, eerlijk en zonder overvloedige sound-kitsch.

Nog sterker valt echter “The Town In Your Heart” uit, een rockige ode aan Stoughton, Massachusetts, haar geboorteplaats. Zoals door haar bedacht, heeft ze voor de richting van haar roots eersteklas country-tonen gevonden; een sound, die in de late ’80-er en vroege ‘90-er jaren niet ongebruikelijk was. Voor het einde van dit album heeft ze het meer dan vier minuten durende en al door de titel nieuwsgierig makende “The Tunnel” alsmede het aan de grote Mary Chapin Carpenter herinnerende “Letting People Down” achter de hand. Ook voor haar ging het in 1988 steil omhoog.

Samengevat: Lori McKenna kan een hit scoren, maar met “1988” schijnt haar de Charts niet te kunnen schelen. Ze gaat bij deze tien tracks helemaal voor de kwaliteit van songwriting en het authentieke. Een persoonlijk folk- en country-album door Dave Cobb gevoelig geproduceerd.

Tracklist: